Spreken vanuit verbinding
“Ik voel niks bij mijn eigen verhaal”
“Volgens mij komt het totaal niet over bij het publiek”
“Ik hoorde mezelf ratelen op dat podium, maar wist eigenlijk niet wat ik zei”
Zomaar een greep uit de veel voorkomende ‘klachten’ die ik van mijn coachees hoor als we een intake doen voor sprekerscoaching. Of het nu gaat om de inhoud van de presentatie, de relatie tot je publiek, of de manier waarop de sprekers zich presenteert; alles valt of staat met verbinding:
Verbinding tussen de spreker en zijn of haar verhaal
Verbinding tussen de spreker en het publiek
Verbinding tussen de spreker en …zichzelf.
Waar het schort aan een van deze 3 verbindingslijnen, ontstaat het gevoel van ‘alleen’ vs. de groep, of het gevoel op dun ijs te staan, of verminderd aanwezig zijn (‘intern uitchecken’). Dat zorgt vervolgens weer voor een nieuw stresssignaal aan ons brein, wat het presenteren toch al spannend vond. Maar het goede nieuws is dat dit proces ook precies omgekeerd kan werken; als deze verbindingslijnen namelijk wél kloppen tijdens je presentatie, groeit niet alleen vanzelf het vertrouwen, maar vooral het plezier in presenteren.
Hoe je dat doet? Door jezelf in de voorbereiding heel bewust de juiste vragen te stellen als het gaat over deze 3 verbindingslijnen. Daarvoor ontwikkelde Souls on Stage de training “Spreken uit Verbinding”, op basis van de zgn. Driehoek van Verbinding: jij met je verhaal, jij met je publiek, jij met jezelf.
In deze 2-daagse training leer je aan de hand van oefeningen en reflectieve vragen hoe jij een presentatie of speech kunt bouwen waarbij je aan deze driehoeksverbinding bewust aandacht geeft. Resultaat: een presentatie of speech waarmee jij je verbonden voelt, die to the point is en relevant voelt voor jou én je publiek, kortom die voelt als een jas die bij je past en die je met verve wilt dragen. Wie op deze manier het podium op stapt zal zich realiseren: presenteren is geen individuele actie, maar een proces van co-creatie. Tussen jou en je publiek. You’re in it together. Of zoals een van mijn favoriete leermeesters Alan Watts het zou verwoorden: “I can only be a speaker, because there is an audience willing to listen.’